Gli orientamenti „Per vino nuovo otri nuovi”alla luce .del personalismo assiologico di D. von Hildebrand
Krzysztof Niewiadomski
Wyższe Seminarium Duchowne Braci Mniejszych Kapucynów; Prowincji Krakowskiej w Krakowie (Polska)
https://orcid.org/0000-0002-9291-412X
Abstrakt
The author of the article analyses the guidelines of the Congregation for Institutes of Consecrated Life and Societies of Apostolic Life New Wine in New Wineskins from the point of view of axiological personalism. This document looks with a critical eye at many realities of consecrated life in order to overcome its contemporary problems. It is possible to see structures of religious communities also in the light of Hildebrand’s theory of moral substitutes. To prevent axiological disturbances of the communities of consecrated life – individual conversion of their members is not enough but structural reforms are needed.
Słowa kluczowe:
życie konsekrowane, personalizm, aksjologia, kongregacja, HildebrandBibliografia
Biesaga, T. (1998). Spór o normę moralności. Kraków: Wyd. PAT.
Google Scholar
Concilio Vaticano II. (1981a). Costituzione dogmatica sulla Chiesa Lumen gentium. W: I documenti del Concilio Vaticano II. Costituzioni, decreti, dichiarazioni (s. 59–146). Roma: Edizioni Paoline.
Google Scholar
Concilio Vaticano II. (1981b). Dichiarazione sulla libertà religiosa Dignitatis Humanae. W: I documenti del Concilio Vaticano II. Costituzioni, decreti, dichiarazioni (s. 579–596). Roma: Edizioni Paoline.
Google Scholar
Concilio Vaticano II. (1981c). Decreto sul rinnovamento della vita religiosa Perfectae caritatis. W: I documenti del Concilio Vaticano II. Costituzioni, decreti, dichiarazioni (s. 373–388). Roma: Edizioni Paoline.
Google Scholar
Congregazione per gli Istituti della Vita Consacrata e le Società di Vita Apostolica. (2017). Orientamenti Per vino nuovo otri nuovi. Dal Concilio Vaticano II la vita consacrata e le sfide ancora aperte. Vaticano: Libreria Editrice Vaticana.
Google Scholar
Cottier, G. (2016). Perfectae caritatis 50 anni dopo. Siena: Edizioni Cantagalli. Dec, I. (2012). Typologia personalizmów. W: P. S. Mazur (red.), Spór o osobę w świetle klasycznej koncepcji człowieka. Studia i rozprawy (s. 35–54). Kraków: WAM.
Google Scholar
Hildebrand von, D., Jourdain, A. (1957). Graven Images. Substitutes for True Morality, New York: David McKay Company.
Google Scholar
Ivaldo, M. (2009). Storia della filosofia morale. Roma: Editori Riuniti University Press.
Google Scholar
Kant, E. (1952). Fondamenti della metafisica dei costumi. Firenze: La Nuova Italia.
Google Scholar
Weigel, G. (1999). Testimone della speranza. La vita di Giovanni Paolo II protagonista del secolo. Milano: Arnoldo Mondadori.
Google Scholar
Winiewska, D. (2014). Rodzaje i rola substytutów w moralności w ujęciu Dietricha von Hildebranda, Logos i Ethos, 2 (37), 77–98.
DOI: https://doi.org/10.15633/lie.797
Google Scholar
Wojtyła, K. (2005). Amore e responsabilità. W: Metafisica della persona. Tutte le opere filosofiche e saggi integrativi (s. 461–778). Milano: Bompiani.
Google Scholar
Autorzy
Krzysztof NiewiadomskiWyższe Seminarium Duchowne Braci Mniejszych Kapucynów; Prowincji Krakowskiej w Krakowie Polska
https://orcid.org/0000-0002-9291-412X
O. dr Krzysztof NIEWIADOMSKI OFMCap – kapłan w zakonie Braci Mniejszych Kapucynów, doktor teologii moralnej (UPJP II), wykładowca teologii moralnej w Wyższym Seminarium Duchownym Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów Prowincji Krakowskiej w Krakowie. Autor książki Rola komunikacji niewerbalnej w budowaniu relacji osobowych. Aspekt teologicznomoralny. Obecnie przebywa w Rzymie w celu ukończenia Studium Kongregacji ds. Świętych.
Statystyki
Abstract views: 154PDF downloads: 75
Licencja
Czasopismo jest bezpłatne i udostępniane na zasadach otwartego dostępu (w formacie pdf na stronie internetowej). Od autorów artykułów nie są pobierane żadne opłaty. „Warszawskie Studia Teologiczne” ukazują się na licencji według standardów Creative Commons: CC BY-ND 4.0 (Uznanie autorstwa - Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe) i nie prowadzą skonkretyzowanej polityki dotyczącej danych badawczych. Autorzy zachowują prawa autorskie.
