К вопросу об эсхатологических представлениях Святителя Bикторина Петавийского и Псевдо-Bикторина Петавийского
Nikolai A. Khandoga
Ogólnocerkiewne Studium Podyplomowe i Doktoranckie w Moskwie, Katedra Teologii i Liturgiki (Federacja Rosyjska)
Abstrakt
The eschatological views of the Victorinus of Poetovio and the Pseudo-Victorinus of Poetovio are set forth in their writings – the treatise On the Creation of the World, Commentary on the Apocalypse and the treatise On the Ten Virgins. Common to the two Latin exegetes is that they eagerly awaited the Last Judgment and the Second Coming of Christ, and also urged Christians daily to perform church obediences and to do as many good deeds as possible. At the same time, each of them taught in his own way how and when it should happen.Victorinus of Poetovio, as one of the Latin millenarists, in the treatise On the Creation of the World and Commentary on the Apocalypse taught that in the near future the Lord Jesus Christ must come to earth for the second time to reign with his chosen ones for a thousand years. A>er this, the Last Judgment will take place, on which a sentence will be handed down for unrepentant sinners and daily penitents who are righteous. The first awaits the eternal torment with the devil and his angels, and the second awaits eternal bliss with Christ and his angels.Pseudo-Victorinus of Poetovio, as one of the Latin non-millionaire writers, taught in the treatise On the Ten Virgins that in the indefinite future the Lord Jesus Christ must come to earth for the second time to judge unrepentant sinners and pardon every day the penitent righteous. A>er this, there will also come the eternal bliss of the righteous and the eternal torment of sinners.
Słowa kluczowe:
św. Wiktoryn z Patawii, Pseudo-Wiktoryn z Patawii, traktat O stworzeniu świata, Komentarz do Apokalipsy, traktat O dziesięciu dziewicach, eschatologia, milenaryzmBibliografia
Curti, C. (1998). Girolami e il millenarismo di Vittorino di Petovio. Annali di storia del l’esegesi 15 (1), 191–203.
Google Scholar
Daniélou, J. (1978). Les origines du christianisme latin. Paris: Cerf.
Google Scholar
Dulaey, M. (1988). Jérome, Victorin de Poetovio et le millénarisme. W: Y.-M. Duval (red.), Jérome entre lʼOccident et lʼOrient. XVI-e centenaire du départ de saint Jérôme de Rome et de son installation à Bethléem (s. 83–98). Paris: Études Augustiniennes.
Google Scholar
Dulaey, M. (1993). Victorin de Poetovio. Premier exégète latin. T. I. Paris: Institut d’Études Augustiniennes.
Google Scholar
Dulaey, M. (2004). Les sources latines de l’Opus imperfectum in Matthaeumdans le commentaire de la parabole des dix vierges (Mt. 25:1-13). Vetera сhristianorum 41, 295–311.
Google Scholar
Fokin, A. R. (2004). Viktorin Petavskiy [Petaviyskiy]. W: Patriarkha Moskovskogo i vseya Rusi Alekseya II (red.), Pravoslavnaya entsiklopediya. T. VIII (s. 458–461). Moskva: Tserkovno-nauchnyy chentr „ Pravoslavnaya entsiklopediya”.
Google Scholar
Fokin, A. R. (2005). Latinskaya patrologiya. T. 1. Period pervyy: Donikeyskaya latinskaya patrologiya (150-325 gg.). Moskva: Greko-latinskiy cabinet Yu. A. Shichalina.
Google Scholar
Grégoire, de Nysse. (1944). La création de l’homme. W: J. Laplace, J. Daniélou (red), Sources chrétiennes. T.6 (s. 79–246). Paris: Cerf; L’abéille.
Google Scholar
Gryson, R. (2007). Répertoire general des auteurs ecclésiastiques latins de l’antiquité et du haut moyen âge. T. I. Freiburg: Verlag-Herder.
Google Scholar
Hieronymus, Stridonensis. (2009). De viris illustribus 74. W: M. E. Botecchia Deho (red.), Соrpus scriptorum ecclesiae aquileiensis. T. 6/1 (s. 348–349). Roma.
Google Scholar
Hieronymus, Stridonensis. (2017). Prologus. W: R. Gryson (red.), Соrpus christianorum. Series latina. T. 5 (s. 108–109). Turnhout: Brepols.
Google Scholar
Irenaeus, Lugdunensis. (1969). Adversus haereses V, 33, 3-4. W: A. Rousseau, L. Doutreleau, C. Mercier (red), Sources chrétiennes. T. 153 (s. 10–467). Paris: Cerf.
Google Scholar
Kasprzak, D. (2011). Drugi millenaryzm w ujęciu Wiktoryna z Poetovium. W: T. Jelonek, R. Bogacz (red.), Biblia w kulturze świata. Między Biblią a kulturą. T. 2 (s. 43–57). Kraków.
Google Scholar
Khandoga, N. A. (2010). Svyatitel’ Viktorin Petaviyskiy: zhizn’, trydy, uchenie. Trudy Perervinskoy pravoslavnoy dukhovnoy seminarii 1, 6–26.
Google Scholar
Khandoga, N. A. (2012). K voprosu ob eskhatologicheskikh predstavleniyakh Kommodiana I svt. Viktorina Petaviyskogo. Trudy Perervinskoy pravoslavnoy dukhovnoy seminarii 6 (3), 29–45.
Google Scholar
Khandoga, N. A. (2016a). Vosmidnevnaya kontseptsiya svyatitelya Viktorina Petaviyskogo. Trudy Minskoy dukhovnoy akademii 13, 213–233.
Google Scholar
Khandoga, N. A. (2016b). Kosmologiya svyatitelya Viktorina Petaviyskogo: sotvorenie angelov, zhivotnykh i pervykh lyudey. Trudy Kuevskoy dykhovnoy akademii 24, 141–152.
Google Scholar
Khandoga, N. A. (2017a). Kosmologiya svyatitelya Viktorina Petaviyskogo: bogoslovsko-filologicheskiy analiz latinskikh terminov. Vestnik Ekaterenburgskoy dukhovnoy seminarii 2 (18), 13–33.
Google Scholar
Khandoga, N. A. (2017b). Nravstvennoe uchenie svyatitelya Viktorina Petaviyskogo po egosokhanivshimsya sochineniyam — Tolkovanie na Apokalipsis i О desyati devakh. Tserkov’ i vremya 2 (79), 153–162.
Google Scholar
Khandoga, N. A. (2017c). Eskhatologiya svyatitelya Viktorina Petaviyskogo (na primere tolkovaniya XXV glavy Evangeliya ot Matfeya). Skrizhali 13, 149–161.
Google Scholar
Khandoga, N. A. (2018). Eskhatologiya svyatitelya Viktorina Petaviyskogo: bogoslovsko-filologicheskiy analiz latinskikh terminov. Vox patrum 3 (69). [V pechati].
Google Scholar
Origenis. (1862). Homiliae in Leviticum. W: J.-P. Migne (red.), Patrologiae cursus completus. Series graeca. T. XII (s. 405–574). Paris.
Google Scholar
Otkrovenie, Petra. (2001). W: Apokrificheskie apokalipsisy (s. 185–199), per. s efiopsk. M. G. Vitkovskoy i V. E. Vitkovskogo // Sankt-Peterburg: Aleteyya.
Google Scholar
Pani, G. (2002). L’Apocalisse e il millenarismo di Vittorino di Petavio. Studi e materiali di storia delle religioni 68, 43 69.
Google Scholar
Pseudo-Victorinus, Poetovionensis. (1999). De decem virginibus. W: M. Špelič (red.), Cerkveni očetje. T. 9 (s. 168 –175). Celje: Mohorjeva družba.
Google Scholar
Pseudo-Victorinus, Poetovionensis. (2002). De decem virginibus. W: M. Veronese (red.), Соrpus scriptorum ecclesiae aquileiensis. T. 2 (s. 352–357). Roma.
Google Scholar
Pseudo-Victorinus, Poetovionensis. (2003). De decem virginibus. W: M. Špelič (red.), Mednarodni znanstveni simpozij ob 1700-letnici smrti sv. Viktorina Ptujskega (s. 258–260). Ptuj: Minoritski samostan sv. Viktorina; Nadžupnijski urad sv. Jurija.
Google Scholar
Špelič, M. (1999). Uvod. W: M. Špelič (red.), Cerkveni očetje. T. 9 (s. 5–35). Celje: Mohorjeva družba.
Google Scholar
Špelič, M. (2003). Viktorin Ptujski v družbi desetih devic. W: S. Krajnc (red.), Mednarodni znanstveni simpozij ob 1700-letnici smrti sv. Viktorina Ptujskega (s. 257–270). Ptuj: Minoritski samostan sv. Viktorina; Nadžupnijski urad sv. Jurija.
Google Scholar
Veronese, M. (2002). Introduzione. W: M. Veronese (red.), Соrpus scriptorum ecclesiae aquileiensis. T. 2 (s. 239–254). Roma.
Google Scholar
Victorinus, Poetovionensis. (2017a). Explanatio in Apocalypsin. W: R. Gryson (red.), Соrpus christianorum. Series latina. T. 5 (s. 110–264, 266–291). Turnhout: Brepols.
Google Scholar
Victorinus, Poetovionensis. (2017b). Fragmentum De vita Christi. W: R. Gryson (red.), Соrpus christianorum. Series latina. T. 5 (s. 303). Turnhout: Brepols.
Google Scholar
Victorinus, Poetovionensis. (2017c). Tractatus De fabrica mundi. W: R. Gryson (red.), Соrpus christianorum. Series latina. T. 5 (s. 295–300). Turnhout: Brepols.
Google Scholar
Autorzy
Nikolai A. KhandogaOgólnocerkiewne Studium Podyplomowe i Doktoranckie w Moskwie, Katedra Teologii i Liturgiki Federacja Rosyjska
Dr Nikolai A. KHANDOGA – otrzymał stopień doktora (patrystyka łacińska) w 2010 r. w Petersburskiej Akademii Teologicznej. Wykładał nauki teologiczne w Perervińskim Seminarium Duchowym w Moskwie. Pełnił funkcję redaktora prowadzącego w teologicznym czasopiśmie naukowym Akta Perervińskiego Seminarium Prawosławnego. Od 2017 r. uczęszcza na studia doktoranckie z teologii (patrystyka łacińska) w Ogólnocerkiewnym Studium Podyplomowym i Doktoranckim im. Św. Apostołów Cyryla i Metodego w Moskwie.
Statystyki
Abstract views: 247PDF downloads: 62
Licencja
Czasopismo jest bezpłatne i udostępniane na zasadach otwartego dostępu (w formacie pdf na stronie internetowej). Od autorów artykułów nie są pobierane żadne opłaty. „Warszawskie Studia Teologiczne” ukazują się na licencji według standardów Creative Commons: CC BY-ND 4.0 (Uznanie autorstwa - Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe) i nie prowadzą skonkretyzowanej polityki dotyczącej danych badawczych. Autorzy zachowują prawa autorskie.
